Ένα περιοδικό κυριακάτικου τύπου με τις ιλλουστρασιόν σελίδες του παρατημένο να μουχλιάζει πάνω σε σκαμπό τουαλέττας.
Σε μια πολύχρωμη σελίδα,στην Άμφισσα των μερικών χιλιάδων κατοίκων, σε κοντινό ενσταντανέ, μια μαυροφορεμένη γυναίκα που έχει προ πολλού χωρίσει από τη μέση ηλικία στέκεται και περιεργάζεται μερικές δεκάδες διαδηλωτών με μαυροκόκκινες σημαίες την ώρα που τους κάνουν κεφαλοκλείδωμα κάποιες άυλες υπάρξεις φιμωμένες στο ξεθωριασμένο χακί.
"Ήρθα να δω τους αντιεξουσιαστές. Να δω πως είναι. Μια χαρά φαίνονται τα παιδιά.Δεν τους φοβόμαστε. Δεν ήρθαν για ζημιές"
Κλεισμένοι πίσω από βιτρίνες φιμέ. Εμείς να βλέπουμε τρισδιάστατο τον κόσμο και ο κόσμος να ξύνει τη βιτρίνα που έχτισαν για να κρυφοκοιτάξει.
Η αλήθεια, ακόμα και στραγγαλισμένη, θα κάνει πάντοτε θρύψαλα την μηχανοκίνητη εικονική σας πραγματικότητα.
7 σχόλια:
Στους δρόμους αναπτύζεται η συνείδηση, ακόμη και αν είσαι απλά περαστικός.
Τση καλησπέρες μου :)
Για συνείδηση δεν ξέρω. Για αποστομωτική έκπληξη σίγουρα.
η βιτρίνα τους είναι αλεξίσφαιρη, όχι όπως οι άλλες,για να προστατεύουν τα αφεντικά τους,
Απ'έξω κούκλα από μέσα πανούκλα
Πάω να σπάσω τις φιμέ βιτρίνες.
Θα τα πούμε στον δρόμο.
Τίκτε
Απ'εξω και από μέσα μούχλα.
ΟΧΙΑ
Σήμερα.Ραντεβού
"Η αλήθεια, ακόμα και στραγγαλισμένη, θα κάνει πάντοτε θρύψαλα την μηχανοκίνητη εικονική σας πραγματικότητα".
Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά και ο Dr.
Οι άλλοι να σκάσουν.Ουγκ
Ο Ντόκτορας να βγάλει λόγο και να πουλιά να πετάξουν.
Δημοσίευση σχολίου