Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

"Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" vol 1





Το παρακάτω μου ήρθε με e-mail ( δεν ξέρω γιατί τελευταία λαμβάνω αλληλογραφία σχετικά με το γάμο, μόνο για τις γεύσεις κουφέτων δεν ενημερώθηκα ακόμα, έχω καβαντζάρει τα 30 για τα καλά αλλά ορκίζομαι θα το τρώω όλο το φαϊ μου και θα κάνω προσευχή πρωί-βράδυ, θα μετριάσω το τσιγάρο και από αλκοόλ θα πίνω μόνο άναμα, μόνο να σταματήσει αυτός ο βομβαρδισμός, είμαι η Γάζα της γαμήλιας προπαγάνδας )


Τι δε μας μαρτύρησε λοιπόν η μαμάκα μας για το χορό του Ησαϊα ( ειδικά αν είσαι άνω των 25, δε θα στο μαρτυρήσει ούτε με φάλαγγα, της έχω ήδη βγάλει τρία δόντια -τραπεζίτες, να μη φαίνεται - και συνεχίζει να το παίζει η Μαρία της σιωπής )




Ένα-ένα μη μας πέσει και βαρύ ( καλού κακού τα Μαλόξ δίπλα )



1. You will look at the person lying next to you and wonder, Is this it? Forever?







When you get married, you think that as long as you pick the right guy — your soul mate — you'll be happy together until death do you part. Then you wake up one day and realize that no matter how great he is, he doesn't make you happy every moment of every day. In fact, some days you might wonder why you were in such a hurry to get married in the first place. You think to yourself, This is so not what I signed up for.
Actually, it is. You just didn't realize it the day you and your guy were cramming wedding cake into each other's faces, clinking champagne glasses, and dancing the Electric Slide. Back then you had no idea that "for better and for worse" doesn't kick in only when life hands you a tragedy. Your relationship mettle is, in fact, most tested on a daily basis, when the utter sameness of day-in/day-out togetherness can sometimes make you want to run for the hills.
That's when the disappointment sneaks in, and maybe even a palpable sense of loneliness and grief. It's not him. It's just you, letting go of that sugarcoated fantasy of marriage that danced in your eyes the day you and your beloved posed in all those soft-focus wedding photos. You're learning that marriage isn't a destination; it's a journey filled with equal parts excitement and tedium.
Waking up from a good dream to face the harsh morning daylight may not seem like a reason to celebrate. But trust me, it is. Because once you let go of all the hokey stories of eternal bliss, you find that the reality of marriage is far richer and more rewarding than you ever could have guessed. Hard, yes. Frustrating, yes. But full of its own powerful, quiet enchantments just the same, and that's better than any fairy tale.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Ξυπνάς λοιπόν μια ωραία πρωία και σιχτιρίζες το αλκοολικό σου παρελθόν. Δεν έπρεπε να είχες πιεί τόση βότκα εκείνη τη νύχτα , ήταν και τα φώτα του Λυκαβηττού που σε ζάλιζαν , έδειχνε και γλυκούλης μέσα στην αγωνία του να σε πείσει ότι μαζί του θα φοράς για πάντα το χαζοχαρούμενο χαμόγελο της Καλομοίρας ( τι γίνεται αυτή η ψυχή; ), είχες και την ηχώ της φωνής της μανούλας σου ότι θα μείνεις μαγκούφα και θα ταϊζεις 15 γάτες σπαταλώντας τα λεφτά σου σε μηνύσεις στους γείτονες, άνθρωπος είσαι και μάλιστα κατά βάθος αισθηματίας το είπες το γαμημένο ναι.
Και ήταν ωραία να ξυπνάς με καφέ στο κρεβάτι και φιλιά κάθε πρωί, πόσο δίκιο είχε η μανούλα τελικά και αυτός ένας τζέντλεμαν. Αλλά ποιό είναι αυτό το τέρας που ροχαλίζει δίπλα σου σήμερα το πρωί; Και κυρίως, αυτό το τέρας θα είναι στο κρεβάτι σου για πάντα; ( και κάπως έτσι ξαναπέφτεις στις βότκες, σπουδαία ανακάλυψη, παντρεμένος θα την ανακάλυψε σίγουρα )
Το μαξιλάρι στο πρόσωπο δεν είναι λύση, είσαι ο υπ.αριθμόν ένα ύποπτος. Να τον ταράξεις στα λιπαρά πάλι, επίφοβο.
Φσντάσου να φτάσει 150 κιλά και να μη λέει να ψοφολογήσει. ( το σούμο ως άθλημα έχει λεφτά; )




Κρίση πανικού νούμερο 1.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger