Παλεύουν τα παπούτσια μου απόψε. Το ένα με τραβάει με λύσσα στην Ανατολή, το άλλο βυθίζεται στη Δύση. Πεισματωμένα και τα δυό σε ένα ανυποχώρητο αγώνα και εγώ μουδιασμένη, ανίκανη να κουνηθώ παρακολουθώ, βουβός θεατής μια μάταιη πάλη.
Το παιχνίδι πρέπει να λήξει. Θα σφυρίξει ο διαιτητής. Έληξε και από ώρα η παράταση.
Και μετά να τρέξει να κρυφτεί, να μη δει τις διαμαρτυρίες αδικίας, να μην ακούσει τα κλάμματα της πίκρας.Μα γιατί κάθεται άπραγος στη μέση;
Ας έκανε ένας ένα φάουλ.Ένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου