Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Ρέκβιεμ για δύο

Ίπταμαι. 
Εξατμίζομαι από το σώμα μου, ξεκολλάω αργά από το δέρμα μου
και με βλέπω 
με μάτια ορθάνοιχτα από τον φόβο,
με στόμα βουτηγμένο στο ύστατο προσκύνημα,
να κουβαλώ ένα σακάτικο σώμα με δυο κεφάλια.


'Ένα σώμα ξέπνοο, ρημαγμένο, που ζέχνει εγκατάλειψη και δειλία.


Περιφέρω το αξιοθρήνητο κουφάρι του με ευλάβεια
πίσω από τη σκυφτή σκιά μου,
το κοινωνώ στην άρρωστη βροχή,
το εξαγνίζω σε δάκρυα μετάνοιας,
ξεπλένω τη φρίκη του τρικλίζοντας σε δρόμους ιδρωμένους.


Το ακούω να παραδίδεται σπαρακτικά
σκαλίζοντας με αίμα την πρόστυχη ιστορία μου στο χώμα.


Όσα ο φόβος απαρνήθηκε χυδαία,
όσα η ελπίδα ξέσκισε με πείσμα
υποκλίνονται με κατάνυξη μπροστά του.


Ένα σακάτικο σώμα με δυο κεφάλια.
Εσύ το γέννησες 
εγώ το σκυλεύω με μεθυσμένους βηματισμούς.


Και πίσω του μια ανάσταση που φοβήθηκε την πρόωρη άνοιξη.








6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

A... εδώ με αποσυντόνησες...
Το στοιχείο μου οχι μονο Ποιητικά μα και σαν "θέμα".
Εξαιρετικό

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Ευμενείς συγκυρίες τότε.
Αποσυντονισμένοι βαδίζουμε σε άλογες μα γοητευτικές τροχές.

Και για να έχουμε καλό ρώτημα..

Ήσουν συντονισμένη πότε ακριβώς;:P

Venus on fire είπε...

"Και πίσω του μια ανάσταση που φοβήθηκε την πρόωρη άνοιξη."

ΤΕΛΕΙΟ αν και "μαύρο". Δεν έχει σημασία όμως,αφού πηγάζει από μέσα σου. Να σου πω λοιπόν κι εγώ κάτι?

"Να ξημερώνει μέσα σου η ζωή μου
να 'χουν τα μάτια σου αλάτι απ' τα παλιά
να ξεφυσάει μέσα μου η πνοή σου
να 'χουν τα χέρια μου γεμίσει με πουλιά

Αλίμονο δε βρέχει στην αυλή μου
δεν έχει ο ήλιος σου τη θέρμη απ΄ τα παλιά
ας ήτανε να πλάγιαζα μαζί σου
να 'τανε η πρώτη και μαζί στερνή φορά

Γιατί να χάνομαι για πάντα στη φωνή σου
να κλείνουν οι πληγές μου μόνο με φιλιά"

Τα Διάφανα Κρίνα ξέρουν καλύτερα γλυκιά μου ,καλύτερα και από αυτό που μας επιβάλει η λογική.

Γνωρίζεις τι θα έκανα εγώ ,έτσι?

Πολλά φιλιά νεράιδα μου!!!

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Γνωρίζω, γνωρίζω!Μακάρι να μπορέσω.
Να ήμουν αλλιώς. Αυτό εύχομαι μόνο.


Ούτε τα Διάφανα Κρίνα ούτε κανείς ξέρει καλύτερα όμως.
Ένα ανοιγόκλειμα του ματιού είναι η θωριά μας στον κόσμο.
Και τα δικά μου μάτια θόλωσαν.

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν ειδα την ωρα γαμωτο... :(

(χεχεχε)

AYTES OI ΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΕΣΠΑ...

Ανώνυμος είπε...

.

Powered By Blogger