Περί σκότους

Σύννεφα φορτωμένα με απειλή και ένας εχθρός ουρανός

κρύβουν το φεγγάρι που θυμάμαι.

Εκείνο που έβγαζε θαρραλέα βόλτα το φως του

πίσω από γκρίζες ταράτσες και δρόμους λερούς 

και έλουζε τη νύχτα με προσμονή.

Σύννεφα αυθάδη κρατούν αιχμάλωτα τον ήλιο

που έκπτωτος από τον ουρανό στο βλέμμα σου κρυβόταν.

Δεν είναι το σκοτάδι μου φοβάμαι.

Είναι που θυμάμαι το φως

και πια δεν έχω μάτια να το δω.

( οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί κάπου στην παράλια Ηλεία )