"Εδώ Εξάρχεια, εδώ Εξάρχεια. Σας μιλάει η φωνή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, η φωνή του Ιωάννη Ραχωβίτσα. Εμείς, οι ορκισμένοι προστάτες της δημόσιας ασφάλειας, οι εραστές της εξουσίας, που για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στην ελεύθερη φωνή και την ανένταχτη βούληση, δηλώνουμε ότι είμαστε πανίσχυροι και αποφασισμένοι. Εδώ Εξάρχεια.Εδώ Εξάρχεια."
Φάλτσες κορώνες μιας "δημοκρατίας" που βουλιάζει στις αντιφάσεις της, μιας "δημοκρατίας που αυτοαναιρείται, μιας "δημοκρατίας" που προστατεύεται από τους παραδοσιακούς διώκτες της, μιας "δημοκρατίας" που αστυνομεύει και αστυνομεύεται, μιας "δημοκρατίας" που κλείνει ερμητικά τα αυτιά στη φωνή της αντίδρασης, στα ουρλιαχτά της οργής και τις ιαχές του αποτροπιασμού.Μιας "δημοκρατίας" που εντρυφεί στα αντίποινα, που κλυδωνίζεται από τους τρομολάγνους και αυτοβαυκαλιζόμενη στις αυταπάτες της υψώνει προκλητικά το χέρι μπροστά στα όχι και τόσο έκπληκτα μάτια μας.
Μετά τις μαζικές προσαγωγές ανύποπτων θαμώνων καφετέριας στα Εξάρχεια, στις συλλήψεις νεαρών
στη Νίκαια, την άλογη και απαράδεκτη κράτηση του κοινωνιολόγου Δημήτρη Παρσάνογλου που αντέδρασε στην απρόκλητη αστυνομική βαναυσότητα σε βάρος Αφρικανού μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας και την παροιμιώδη απόφαση του Εισαγγελέα για κράτηση "ώστε στα κρατητήρια να του ξαναδοθεί η ευκαιρία να δουλέψει με μετανάστες" ήρθαν οι χειροπέδες στη φωνή του Πολυτεχνείου Δημήτρη Παπαχρήστου και την επακόλουθη σύλληψη των δημοσιογράφων που επιχείρησαν να καλύψουν την φασιστική και αυθαίρετη επέλαση.
Ένα μόλις μήνα πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η φωνή του Δημήτρη προβάλλει πιο επίκαιρη από ποτέ.
Εδώ Πολυτεχνεία.
Ένα. Δύο.Τρία.Πολλά Πολυτεχνεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου