Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Σε αναστολή



Η ζωή που περιμένει στη γωνία
η ελπίδα που πνίγεται σε εγωισμό
το βήμα που ξέχασε εμπρός να ορμήσει
το "θέλω"  που φοβάται το "μπορώ"

το τραύμα που τα ράμματα γυρεύει
η χαραυγή που από το ξημέρωμα απεργεί
η φωτιά που σιγοκαίει στη στάχτη
η άνοιξη που το Δεκέμβρη αργεί

ο θάνατος που τη ζωή λατρεύει
το νήμα που δε λέει να κοπεί
το τέλος που μοιραία την αρχή ζηλεύει
και έντρομο ελπίζει σε αναστολή


Σε αναστολή.
Και δικαστής και ύποπτος, Εγώ

Εγώ
εΓώ
εγΩ
ΕγΩ
ΕΓώ
ΕΓΩ

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

ΌΛΑ ΕΓΩ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΥ ... ΕΓΩ!!!

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Μου αρέσει αυτό. Πολύ.

Και αν και το πρώτο ενικό δείχνει εγωπάθεια, είναι ότι ερωτικότερο μπορεί να συμβεί.
Κάπου εκεί τα χάνουμε Μαρία. Όταν το "εγώ" μας έχει οικειοποιηθεί το "εγώ" κάποιου άλλου και μας φαντάζει ξένο.

Powered By Blogger