Ο σκυλάκος της φωτογραφίας βρέθηκε βρεγμένος, τρομαγμένος και καταλασπωμένος κάτω από παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Ανασύρθηκε από εκεί με μεγάλη δυσκολία λόγω φόβου με τη βοήθεια του σκύλου μου που τον εντόπισε.Δεν πρέπει να είναι παραπάνω από λίγων ημερών. Προς το παρόν φιλοξενείται στο σπίτι μου παρέα με 3 ακόμα σκυλάκια που υιοθετήθηκαν τον τελευταίο μήνα. Δυστυχώς αδυνατώ να τον κρατήσω καθώς λείπω από το σπίτι τα πρωινά και δεν υπάρχει κάποιος εκείνη την ώρα διαθέσιμος να το φροντίζει.
Στο δρόμο δεν έχει καμία ελπίδα να επιβιώσει.
Αν υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται να αποκτήσει σύντροφο ζωής και όχι παιχνίδι και είναι διατεθειμένος να αναλάβει την ευθύνη του ας επικοινωνήσει με το e-mail στο προφίλ μου.
14 σχόλια:
άχου είναι κούκλος!!!
απ'τη στιγμη που το διαβασα...το βασανιζω στο μυαλο μου...
πως θα μπορουσα...
Ειναι βλεπεις οτι κι εγω εχω θεμα με τις ωρες που λειπω...και αυτο το κουταβακι τουλαχιστον τον πρωτο καιρο (υποθετω) θελει καποιον συνεχεια διπλα του.
Γι αυτο το λογο δυστυχως αποχωριστηκα την Ψιψινελ (στο δρομο την ειχα βρει) πριν καιρο.
την φροντιζει πλεον μια καλη κυρια, η οποια εχει κι αλλα ζωα σε μονοκατοικια με κηπο.
θα τη ρωτησω αν μπορει να δεχτει και τον νεο σου φιλαρακο. (και αν θες κι εσυ φυσικα)
θα χεις συντομα ξανα νεα μου!
υγ. ειναι οντως κουκλακι
Θα σου πρότεινα και μια δημοσίευση στο ελληνικό dog forum, που πρόκειται για φιλόζωη κοινότητα. Φροντίδα των παιδιών που το έχουνε.
Θα σου πω κάτι που είναι βέβαια απόφαση ζωής αλλά δεν θα το μετανιώσεις ποτέ. Κράτα τον. Εσύ θα βρεις τρόπο.
Σε φιλώ.
Ωραίο είναι το μικρούλι! Πρόσεξε να μην τον δώσεις σε κανένα σωματείο από αυτά που κάνουν στείρωση στα ζωάκια, τα οποία ως επακόλουθο χάνουν και τη σεξουαλική επιθυμία και την ικανοποίηση.
Επίσης, έχε υπόψη σου ότι στην πατρίδα μας δεν ξέρω τι γίνεται για τα σκυλάκια, αλλά πήγα στο εξωτερικό για να προσφέρω ό,τι χρειαζόταν άλλο ζωάκι που είχα.
Το καλό είναι ότι είναι υγιές!
τι εγινε τελικα?
μιλησα μαζι της...αλλα κραταει μονο γατες :(
mahler
είναι ο άτιμος
Νομίζω
σε ευχαριστώ πολύ.
Προτίμησα να το βάλω εδώ και όχι σε φόρουμ ελαχιστοποιώντας τις όποιες πιθανότητες για το λόγο ότι είμαστε ελάχιστοι και αν και άγνωστοι σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ μας, θα ένοιωθα πιο ασφαλής να το επέλεγε κάποιος από εδώ.
Κωνσταντίνε
ο Λάκης- εκ του lucky- όχι μόνο επιβίωσε ( πολύ πείσμα για ζωή ) αλλά στάθηκε κ δεύτερη φορά τυχερός καθώς τον υιοθέτησε μια φίλη και γειτόνισσα.
Μένει ακριβώς δίπλα και έτσι τον έχω αρκετές ώρες της ημέρας( δουλεύει απογεύματα οπότε και τον φροντίζω )
Να είσαι καλά καλό μου.
Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον.:*
ΟΧΙΑ
Ήδη έχω άλλα τρία νεοφερμένα στο σπίτι-μαζεμένα από το δρόμο που σημαίνει ότι ακόμα μαθαίνουν τα στοιχειώδη και προσπαθούν να προσαρμοστούν.
Το ένα μάλιστα ως χθες ήταν σχεδόν ετοιμοθάνατο και έβλεπε απειλητικά το μικρό.Τις τελευταίες ημέρες είμαι μεταξύ ξεσκατίσματος, ενέσεων, ταίσματος με σύριγγες και απίστευτης αυπνίας.
Ναι, θα ήθελα να τον κρατήσω. Και αυτόν και όλα τα άλλα. Δέκα ακόμα είναι έξω από το σπίτι καθώς ταίζονται εδώ.
Όμως αδυνατω να κρατώ κάθε αδέσποτο , ετοιμοθάνατο ζωάκι που μαζεύω από το δρόμο. Μπορώ να το φιλοξενώ μέχρι να βρω κάποιο σπίτι.Αν δε βρω, μάλλον είναι μοιραίο να μένει εδώ.
Καταλαβαίνω πλήρως αυτό που γράφεις. Την ώρα που τον έδινα σπάραζα.
Venceremos
Τα 2 θηλυκά που βρήκα προ μηνός και κράτησα ήδη τα στείρωσα.Δε θα μπορούσα μέσα σε ένα χρόνο να αντέξω άλλα 30 σκυλάκια εδώ.Και δε θα μπορούσα να τα πετάξω στο δρόμο.
Θα επανέλθω-πιέζομαι από άποψη χρόνου τώρα- αλλά δεν το μετάνιωσα καθόλου. Και οι δύο πλέον είναι πιο χαδιάρες και παιχνιδιάρες από ποτέ.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να στειρώσω και το αρσενικό pointer. Εφόσον δε θα ζευγαρώσει, να τον ανακουφίζω τουλάχιστον.
Και όσο μένει με τις ανικανοποίητες ορμές, ζω με το φόβο ότι δε θα γυρισει από τη βόλτα. Πάιρνει ο δόλιος τους δρόμους για να βρει θηλυκό και δε ρισκάρω να περνάει τις φονικές-για τον ίδιο-ασφάλτους.
Για ποιό λόγο αντιτίθεσαι τόσο στη στείρωση;
σπαραζες ε?
εγω τη Ψιψινέλ (πιστη φιλη του Δρακουμελ στα στρουμφακια) ακομη τη σκεφτομαι...και να φανταστεις εχουν περασει σχεδον 2 χρονια.
και για λιγο ενιωσα την αγωνια και τη λαχταρα του γονιου.
υπερβολικο? ... καθολου!
τα ξερεις κι εσυ...
να ξυπναω καθε τρεις-τεσσερις ωρες για να φαει, να τη βοηθησω να αφοδευσει με ενα απαλο μασαζ στη κοιλιτσα, να τη καθαρισω με μωρομαντηλο,να ετοιμασω το γαλα της ουτε πολυ ζεστο- ουτε κρυο ...μπανακι και στεγνωμα γρηγορα!
τα αξιζε ολα ομως η ατιμουλα.
περασαμε μαζι λιγους μηνες...αλλα ηταν πραγματικα υπεροχα.
πλεον οπως σου ειπα, η Ψιψινελ ζει μαζι με καμποσα αλλα γατακια σε μια μονοκατοικια.
μου την εσπασε βεβαια λιγακι αυτη η κυρια διοτι αλλαξε το ονομα στη γατα και τη φωναζει φωφω...
αν ειναι δυνατον!!!
....
η στειρωση ειναι μεγαλο θεμα...και εγω δεν εχω καταληξει ακομη αν ειναι σωστο ή λαθος.
Καλησπερα συγνωμη για την ερωτηση, εισαι καλα? Τοσες μερες ''ησυχιας''????????
ΑΓΑΝΤΑ Δημητρό.
και εμείς ανησυχούμε για τη γυναίκα σου, καιρό έχεις να γράψεις κάτι για αυτή.
Καλησπέρες Δημήτρη. Καλά είμαι, εξηγούνται όλα παραπάνω.
thanks for the concern:)
Δημοσίευση σχολίου