Ανάρτηση Απελπισίας

Ο σκυλάκος της φωτογραφίας βρέθηκε βρεγμένος, τρομαγμένος και καταλασπωμένος κάτω από παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Ανασύρθηκε από εκεί με μεγάλη δυσκολία λόγω φόβου με τη βοήθεια του σκύλου μου που τον εντόπισε.Δεν πρέπει να είναι παραπάνω από λίγων ημερών. Προς το παρόν φιλοξενείται στο σπίτι μου παρέα με 3 ακόμα σκυλάκια που υιοθετήθηκαν τον τελευταίο μήνα. Δυστυχώς αδυνατώ να τον κρατήσω καθώς λείπω από το σπίτι τα πρωινά και δεν υπάρχει κάποιος εκείνη την ώρα διαθέσιμος να το φροντίζει.
Στο δρόμο δεν έχει καμία ελπίδα να επιβιώσει.
Αν υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται να αποκτήσει σύντροφο ζωής και όχι παιχνίδι και είναι διατεθειμένος να αναλάβει την ευθύνη του ας επικοινωνήσει με το e-mail στο προφίλ μου.

Σχεδόν Ακριβώς

Ξάγρυπνος τη χαραυγή
φτυσμένος
από αλλόκοτα όνειρα
που δεν τολμάς να ονομάσεις εφιάλτες
δένεις τη γραβάτα
και χαϊδεύεις το κάψιμο στο λαιμό.
Κι έπειτα
ψάχνεις ανάμεσα στα κίβδηλα χαμόγελά σου
να βρεις εκείνο
που δε μοιάζει με το χθεσινό.
Και ξεκινάς
με μια ευχή
να συναντήσεις μάτια ναρκωμένα
πίσω από σκυφτές βλεφαρίδες.
Τρέμεις να σκύψεις κατά γης
μην τύχει και ακούσεις
πώς δουλεύουν
ακαταπόνητα
τα ποντίκια
στους ανήλιαγους υπονόμους
μην ακούσεις εκστασιασμένος
το φυτίλι καθώς ανάβει
γιατί θα σ'έπνιγε ηδονικά
η μυρωδιά της αιθάλης
θα σε κατάπινε μουδιασμένο η γη
καθώς ξεσκίζεται πρόθυμα
από εκατοντάδες καπνισμένους κρατήρες
ξερνώντας συσσωρευμένη λάβα.
Τα βάζεις με την τύχη σου
που δε δοκίμασες ποτέ τη γεύση του μετάλλου
την ώρα που λιώνει
φλεγόμενο
το κελί.
Μα σου ξύνει τα αυτιά
ο ήχος από το ξύλο που σμιλεύεται
σε άρτιες κρεμάλες
παραταγμένες με στρατιωτική ακρίβεια
Περιμένεις να δεις με χρυσοποίκιλτα γράμματα
το όνομά σου
τίτλος ιδιοκτησίας
σπουδαίο κληροδότημα
για να πνιγείς
στις σαπισμένες
από φωνές δανεικές
χορδές σου.
Και έτσι
ξορκίζεις το αναπόφευκτο
βαφτίζοντάς το ουτοπία
εκείνων
που χαλκεύουν το όραμα δεκάδων Ιντιφάντα.
Λίγο πριν τα παγωμένα χέρια όσων αποκλήρωσες ζεσταθούν στην τέφρα σου
θα κηδεύσεις αιφνιδίως τον ψευδεπίγραφο κόσμο σου
και τότε θα βαφτίσεις όαση εκείνο το ξερονήσι
Ως τότε
στάσου ασάλευτος
μπροστά στην ετυμηγορία εκείνων
που ρίχνουν κλεφτές ματιές στο ρολόι
καθώς η ώρα δείχνει σχεδόν ακριβώς.

Ή τώρα ή τώρα

Αναπνέοντας στη σκιά
ενός όψιμου Δεκέμβρη
στις παρυφές της Άνοιξης
προορισμένου να φέρει πίσω στον ήλιο
το αληθινό του χρώμα.

Άντε, ας παίξουμε μια τελευταία πενιά

όπου να'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο

Γιατί 

ΑλυσιΒωτές ΑντιΒράσεις

( Fire Of Finland - Kim Leonard είπεν η  google )

Ναι, εντάξει, το έχω ξαναπεί αλλά ποιός με ακούω.
Μεγάλη μαλακία που ανοίγω τα γαμοκάναλα αλλά το μόνο που έχω κατορθώσει να κάνω με τα λάθη μου είναι να τα επαναλαμβάνω με πάθος και συνέπεια.
Αράζω στον καναπέ, μου είχε πέσει κομμάτι βαρύ το χοιρινό, είχα κοπανήσει και μερικές μπύρες κάτω από τον ήλιο, την είχα ανάγκη τη σαπίλα.Και εκεί που τον ψιλοέπαιρνα( με την καλή έννοια ) πετάγονται οι μεγαλοδημοσιογράφοι του μεγαλοκαναλιού με τα μεγαλορεπορτάζ τους για την οικονομική μεγαλοκρίση.
Είδα το μεγαλοαφεντικό περίλυπο, αξιοθρήνητο, με ένα βλέμμα ΒασιλάκηΚαϊλαΧωρίςΚασελάκι να ανακοινώνει ότι αν δε ρίξει τώρα ένα ξεγυρισμένο μανίκι σε λίγο θα πρέπει να μας πηδάει νυχθημερόν και αυτό δεν το αντέχει η πουλαδέλα του καθότι δεν είναι και για χόρταση. Θα κόψει λέει τον 14ο για να μπορεί να μας δώσει τον 4ο. ( πούλο πάντα ). Επικαλέστηκε ξανά το πατριωτικό φρόνημα της κάθε κοκότας να συναινέσει στον μπέκο που θα ρίξει, μην αρχίσει τις νυχιές και του χαλάσει τη μόστρα. Ήσυχα-ήσυχα να κάνει τη δουλίτσα του και να μπει ροδομάγουλος σε κανα αεροπλανάκι για καμιά τσάρκα στα εξωτερικά να ανοίξει τους ορίζοντές του. Και για να ανοίξει αυτός τους ορίζοντές του, οι υπόλοιποι πρέπει να ανοίξουμε τα πόδια σε σπαγγάτο.
Πολυγαμίκουλες μας βγήκαν όλοι σε αυτή την οικογένεια , σκέφτηκα. Γκρικ λόβερ φορέβερ.
Αλλά, πολύ πασέ ευτούτο το καμάκι πια. Απαρχαιωμένο νάιντιζ νταραβέρι.
Τότε που σε έβγαζε έξω ο τυπάς και σε άρχιζε στο ψηστήρι. Κεντούσε το παραμύθι, σου γαμούσε ωραιότατα τα αυτιά και περίμενε υπομονετικά και για τα υπόλοιπα. "Βασίλισσα θα σε κάνω, όλα στα πόδια σου, οι προηγούμενοί σου ήταν μαλάκες, σε δούλευαν κανονικά, είμαι ο πρίγκηπάς σου"
Ε, με τα πολλά έπεφτε και η τύπισσα. Όχι ότι το έχαφτε το παραμύθι αλλά κάπου έπρεπε να το δώσει και αυτή.


Μετά πήραν το λόγο οι τηλεαυλικοί, στο ίδιο περίλυπο ύφος, να εξανίστανται για τα σκληρά. ( βάλτε ότι ουσιαστικό θέλετε εδώ )
Γιατί κυρά μου κλαίγεσαι; Εσύ δεν τον εδιάλεξες τον αγαπησιάρη; Δεν έβαλες τα καλά σου τα εσώρουχα, τα ακριβά σου τα αρώματα και τις χαλαρές σου αντιστάσεις και του άνοιξες την πόρτα;
Τι να σου κάνει ο καψερός; Αφού σε είδε πρόθυμη, μοσχομυριστή και μέσα στις καβλίτσες σου. Να μη στο σπρώξει;


Άνοιξα άλλη μια μπύρα και μου ήρθε στο μυαλό η μακαρίτισσα η γιαγιά μου.
Χοντροbitch η γιαγιά, αλλά με λουζόταν καλοκαίρι, χριστούγεννα , πάσχα και λοιπές εορτάσιμες, μοσχοβόλησε το κορμάκι της και αφέθηκαν οι αμαρτίες της. Ποτέ μου δεν το σήκωνα το μεγαλοαστικό περιβάλλον της Αθήνας, οπότε πετούσα τη σκούφια μου κάθε φορά που με έστελναν στο χωριό.
Είχε λοιπόν η γιαγιά, στο κατώι, ένα μεγάλο ξύλινο δοχείο, κάτι σαν προχειροφτιαγμένο βαρέλι που το έκλεινε με μια τάβλα και για να είναι σίγουρη ότι δε θα αποδράσει το περιεχόμενο ακουμπούσε και ένα τούβλο από πάνω. Γρήγορα μου τράβηξε την προσοχή τούτο το κιτς κατασκεύασμα. Το άνοιξα και το είδα παραγεμισμένο με στάχτη.Έπλεξα τα διαβολικά μου σενάρια αλλά η εξήγηση της γριάς με προσγείωσε στην πεζή πραγματικότητα. Εκεί φύλαγε την αλυσίβα ( ή αλισίβα ), δηλαδή τη στάχτη που χρησιμοποιούσαν οι παλιές νοικοκυρές για να λευκαίνουν τα ασπρόρουχα.
"Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το πράσινο σαπούνι και την αλισίβα" είπε. "Τα ευρωπαϊκά σαπούνια είναι άχρηστα μπροστά τους. ( κρυφοκομμούνι η γιαγιά )


Κάπου εκεί με πήρε ο ύπνος. Ξεράθηκα στον καναπέ με τη γαμιόλα ανοιχτή. Με είδα να απλώνω μπουγάδα, δίπλα σε μια έρημη παραλία του Ιονίου. Έλαμπαν τα ασπρόρουχα κάτω από τον πρώιμο ανοιξιάτικο ήλιο έτσι όπως είχαν πλυθεί στην αλισίβα. Από τις στάχτες σας ρε μπάσταρδοι.
Πάλλευκα τα ρούχα δίπλα στο καταγάλανο του Ιονίου. Πάλλευκα και τα νεκροσάβανά σας. Πατριώτισσα δε με θέλατε;
( Τελικά ξύπνησα από την ουρά του σκύλου που μου γαργαλούσε τα πόδια καθώς βρήκε την ευκαιρία και έκανε αθόρυβη κατάληψη στον καναπέ. Κάτι ονειρευόταν, σίγουρα καλύτερο από μένα )


Πώς να φτιάξω και εγώ αλισίβα;
Καίμε πολύ καλά το ζητούμενο. Παίρνουμε καθαρή στάχτη ( χωρίς λίπη, δόντια, κόκαλα κλπ ) και τη βράζουμε σε νερό. Σουρώνουμε καλά και βουαλά.

Άντε και καλές μπουγάδες.

Ή Ιφιγένεια ή μακελάρης

Τα θυσιαστήρια στήνονται
σε κλίμα βαρέως πένθους.
Καλέσματα σε άλαλους αμνούς
δαγκωμένους άγρια από κάποιο ακοίμητο πατριωτικό φρόνημα
να σταθούν με αυταπάρνηση
γονυπετείς
στο βωμό με το ξεραμένο αίμα
που σκούζει
με τη φωνή παρελθόντων συντρόφων.
Άδεια, οκτάωρο, επίδομα, αξιοπρέπεια
οι σύγχρονοι αστικοί μύθοι.
Στο βάθος 
μια ταμπέλα
με τα ξέθωρα γράμματα
τυπωμένα κάπου στα eighties
αφημένη να συγκινήσει και τους πλέον δύσπιστους.
ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ-ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ-ΤΙΜΕΣ ΣΟΚ





Ποιός μαλακαντρέας πηγαίνει και λέει στον Γιωργάκη ότι ο πατριωτισμός του Έλληνα δε διστάζει να θυσιάσει έναν πενιχρό μισθό;


Τον πούλο γαμημένοι. 
Την απόγνωση και την τρέλα μια δρασκελιά δρόμος τις χωρίζει.
Όσες ακριβώς το στιβαρό κορμί από το διάτρητο σουρωτήρι.




Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας
10 χιλιάρικα ευρώ κοστολογείται το ενεργό πέος.
10.500 ευρώ η αποζημίωση για όσους έχασαν το τιμημένο τους στον πόλεμο του Αφγανιστάν.