Αν είχε ψυχή θα χανόταν το πρωί στα νωτισμένα χορτάρια κάποιου παρακείμενου αγρού γνέφοντας ελευθερία με μια αεικίνητη ουρά.
Αν είχε αίσθηση του χρόνου θα ξεγελούσε με ταχύτητα φωτός το στιγμιαίο φλας κλείνοντας το μάτι στο πεπερασμένο παρόν.
Αν είχε ανάμνηση θα την εγκλώβιζε σε μια άναρχη μάζα από τρίχες αφημένες σε μια φόρμα τη στιγμή του αυθόρμητου εναγκαλισμού.
12 σχόλια:
Κατανοητό!
Φτάνει αυτό νομίζω.
Μου αρέσουν αυτές οι σχεδόν άλαλες συνεννοήσεις.
Φτάνει:)
Ας υπήρχε ρε γαμώτο και ας απεδείκνυε την ύπαρξή της.
Σε φιλώ
Μαύρο Αλφάδι με μπαζούκας ανά χείρας
Εγώ το κατανοητό δεν το κατάλαβα, είμαι και βραδύκαυστη.
Για μένα πάντως, μια και το συζητάς, η ευτυχία είναι ένα μικρό παιδί, φρεσκοπλυμένο και καλοντυμένο. Το μόνο του ελάττωμα, εμφανίζεται και εξαφανίζεται σαν φάντασμα.
Τώρα είμαι βέβαιος οτι σε πήραν τα σκάγια από την έκρηξη του εργαστηρίου. Θεραπεία δεν υπάρχει. Τέλος.
μ' αρεσε αυτο:
"Αν είχε ψυχή θα χανόταν το πρωί στα νωτισμένα χορτάρια κάποιου παρακείμενου αγρού γνέφοντας ελευθερία με μια αεικίνητη ουρά"
η Γουατεβα τι ειναι???
ΟΧΙΑ
Όχι αν υπήρχε. Αν υπάρχει.Κρύβεται στις πιο μικρές και απροσδόκητες στιγμές και αιφνιδιάζει το "είναι" σου.
:*
Tiktos
και ανά πόδας μη σου πω
Kakalon
βοηθάτε με γιατρέ μου
Κωνσταντίνε
Η Γουατέβα είναι το "ότι να'ναι" μα λονδρέζικη προφορά Χιού Γκραντ:P
tsaousa
Βραδύκαυστη; Δε νομίζω.Αν και έχω αδυναμία στα συνθετικά του "βραδύς":o
Σκέψεις ερωτοχτυπημένης κυνόφιλης ήταν που πήραν αληγορική τροπή.
Φάντασμα σίγουρα. Για καλοντυμένο και καθαρό δεν είμαι σίγουρη.Ποιό πολύ σε αλητάκι μου κάνει που δε μπορεί σε έναν τόπο για πολύ.
Μου θύμισες τον στίχο με το οποίο είχα φάει κόλλημα πριν λίγο καιρό: "ν' αλητεύω εν ψυχρώ"
Χωρίς γουατέβα η ευτυχία πάει πέταξε...
thanks my dear!
με σκωτσεζικη προφορα
σερ Σον Κονερι :P
Και εν ψυχρώ και εν θερμώ τρελό μου.Διότι δε μας έμεινε και κάτι άλλο από την ψευδαίσθηση της ευτυχίας.Ας είναι τουλάχιστον δική μας.
Κωνσταντίνε
ιτ γουοζ ρίλι νάθεν:D
Δημοσίευση σχολίου